نشست ژنو با عنوان «بغض کودکان در جستجوی عدالت»
به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صدا و سيما وین؛ کارگاه «بغض کودکان در جستجوی عدالت» با تلاش انجمن دفاع از قربانیان تروریسم و همکاری بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا، انجمن انسان و جنبش بین المللی کودکان برای کودکان در چهلمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل برگزار شد.
تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا در این باره گفت: 30 سال طول کشید تا نخستین کنوانسیون ژنو در 1949 در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شود که بیشتر به علت جنگها از جمله جهانی دوم بود.
باید توجه کرد که اکنون سه دهه گذشته و جنگهای جدید با رویکرد متفاوت به وجود آمدهاند. این مدت زمانی طولانی برای سازمان ملل است که که پروتکلهای مختلف را برای حفاظت از انسانیت به ویژه کودکان تصویب کند.
دوشان وجینویچ افزود: سال گذشته دبیرکل سازمان ملل گزارشی درباره کودکان و مناقشات مسلحانه منتشر کرد که براساس آن سازمان ملل همچنان گزارشهایی از به کارگیری کودکان در گروههای نظامی دریافت میکند و برخی از مناطق برای انجام عملیاتهای انتحاری از کودکان استفاده میشود.
وی افزود: کودکان نباید بخشی از فرایند رادیکالیزه شدن گروههای ترویستی باشند که در خدمت ایدئولوژی این گروههاست. کودکان سرباز با ارتکاب به جرائم بینالمللی، از دوران کودکی معصومانه خود به بلوغ تاریک برده میشوند. نباید با آنها مانند یک خلافکار برخورد کرد. در وهله نخست باید آنها را قربانی ترور دانست و در وهله دوم آنها خلافکاران نوجوان با جرائم سبک محسوب میشوند.
عضو کمیته حقوق کودک سازمان ملل هم در یک پیام ویدئویی گفت: دسترسی به عدالت برای کودکان باید در حاکمیت قانون لحاظ شود.
در یکی از مفاد کنوانسیون حقوق کودک آمده دولتها باید امکانات لازم را برای کودکانی که قربانی هر نوع خشونت شدهاند فراهم کنند. کودکان قربانی ترور به عنوان آسیب پذیرترین اقشار جامعه باید به طور خاص مورد توجه قرار گیرند. درخواست غرامت یکی از اساسیترین خواستههای قربانیان، به ویژه کودکان قربانی است.
فیلیپ جفه افزود: دسترسی به عدالت برای کودکان قربانی ترور به طور کل نیازمند یک نظام قضایی جدید است. این کودکان ممکن است دچار وضعیت روانی بدتر شوند و یا امید خود را از دست بدهند و ناراحتیشان بیشتر شود. براساس یکی از اسناد کمیته حقوق کودک، زمانی که محیط نامناسب و خصمانه باشد، صدای کودکان شنیده نمیشود. رفتار توأم با احترام با کودکان از قربانی شدن دوباره آنها جلوگیری میکند. دسترسی به عدالت و بازگرداندن شأن کودکان بیشتر منفعت را برای کودکان دارد.
دکتر نژندی منش استاد حقوق بین الملل دانشگاه علامه نیز که مدیریت نشست کارگاهی را بر عهده داشت، گفت: تروریسم به مثابه جنایتی کور در هر زمان و مکانی علیه افراد انسانی به ویژه کودکان ارتکاب مییابد.
وی افزود: رژیم حقوقی فعلی اساسنامه رم، کودکان را به عنوان قربانی تروریسم تحت پوشش قرار نمیدهد، چرا که جنایت تروریسم در زمره جنایات تحت صلاحیت دیوان بینالمللی کیفری نیست. بیتوجهی به کودکان چه به عنوان قربانی و چه به عنوان کودک – تروریست میتواند صدمات جبرانناپذیری به کودکان وارد کند. دولتها باید در نظام حقوقی داخلی خود تدابیر حقوقی لازم را برای حمایت از کودکان در مقابل اقدامات تروریستی و یا به کارگیری آنها توسط گروههای تروریستی اتخاذ کنند. همچنین در کنفرانس بازنگری اساسنامه رم، این امر مهم باید مورد توجه قرار گیرد.
در ادامه خانم انیسه ون انگلند استاد دانشگاه کرانفیلد نیز گفت: کودکان آسیبپذیرترین اقشار جامعه هستند و وقتی قربانی ترور میشوند، زندگی آینده آنان تحت تأثیر قرار می گیرد.
وی گفت: قوانین بینالملل نمیتوانند به اندازه کافی از این کودکان دفاع کنند. هیچ سندی مبنی بر دفاع از حقوق این کودکان پس از رخداد حادثه تروریستی وجود ندارد. این نکته درباره قربانیان داعش نیز صدق میکند. به علاوه قوانین بینالملل چیز زیادی برای دفاع از کودکانی که در اثر حمله داعش به سنجار رها شدند، ندارد، و همچنین درباره کودکانی که از زنان جهاد نکاح به دنیا آمده و یا تحت آموزش داعش تبدیل به قاتل شدهاند. این سکوت در قوانین باید فوراً مورد توجه قرار گیرد. حقوق کودکان در قوانین بینالملل به حاشیهرانده شده است. بریتانیا در حال ایجاد اسلامهراسی است. ما باید از کودکان در برابر تروریسم محافظت کنیم؛ چه قربانی باشند و یا به طور غیرمستقیم در تروریسم مشارکت داشته باشند.
خانم منصوه کرمی همسر شهید علیمحمدی و مدیر عامل انجمن دفاع از قربانیان تروریسم نیز با تاکید بر ایمن سازی کودکان در برابر آسیبهای ناشی از تروریسم گفت: ایمنسازی کودکان و نوجوانان را میتوان براساس اقدامات پیشینی و پسینی مورد بررسی قرار داد.
وی گفت: هدف از ایمنسازی پیشینی یعنی مجموعه راهبردها، تدابیر و اقداماتی که از قربانی شدن کودکان در حوادث تروریستی جلوگیری مینماید که مجموعهای از آموزشها، ساختارسازیها و اقدامات پیشگیرانه را میتوان در این مقوله شناسایی کرد.
وی گفت ایمن سازی پسینی هم در جایی مطرح میشود که کودک به هر دلیل قربانی شده و به اشکال گوناگون با آسیبهای تروریسم روبرو شده اند و لازم است برای تداوم زندگی عادی تدابیر و اقداماتی اتخاذ شود تا آسیبهای تروریسم را در زندگی کودکانه او به حداقل برساند.
رنجبر پازوکی فرزند شهید ترور و عضو انجمن نیز با روایت نحوه ترور پدر خویش توسط گروهک منافقين و مصائب و مشکلاتی که خود خواهران و برادرش در دوران کودکی به واسطه ترور پدرشان تحمل کردند، گفت: پس از گذشت چند دهه نه تنها طراحان و حامیان این فاجعه مورد بازخواست و پاسخگویی قرار نگرفته اند، بلکه آزادانه در برخی از کشورهای غربی حضور دارند، که اینگونه رفتار کشورها نوعی توهین و بی تفاوتی نسبت به ارزش های والای انسانی می باشد و پیام بسیار دردناک و تلخی برای بازماندگان اینگونه فجایع خواهد داشت، اینکه در جهان ما شقاوت را ارج می نهند و ارزش ها و کرامات انسانی جایگاه واقعی نداشته و تشریفاتی سمبلیک هستند.
وی افزود: همچنان شاهدیم فرصت های زندگی برای کودکان با خشونت و افراط گرایی بدخواهان از بین می رود و سازمانهای بین المللی جز اظهار تاسف و کمک هایی در برخی از امور در توقف چنین وضعیتی توفیق نداشته و همچنان شاهد گسترش ترس و وحشت دائمی برای کودکان در جهان هستیم. خشونت علیه کودکان بنیانهای پیشرفت اجتماع و توسعه را تضعیف نموده و سرمایه انسانی و نسلهای آینده بشر را با خطرات و تهدیدهای فراوان مواجه خواهد نمود.
چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل از 25 فوریه تا 22 مارس 2019 در مقر اروپایی سازمان ملل در شهر ژنو سوئیس در حال برگزاری است.